Nu is de ­redenatie, hoe kleiner de overlevingskans, hoe lager de compensatie. Had die compensatie dan niet juist hoger moeten zijn?

De Volkskrant, 21 juli 2019

Brief van de dag: ‘Typisch Nederlands’, onze omgang met Srebrenica
Grootmoedigheid is geen juiste kwalificatie van de Nederlandse regering als het over verontschuldigingen of herstelbetalingen gaat, kleinzieligheid helaas wel. Dit blijkt weer bij de aansprakelijkheid van de staat voor de dood van Moslimmannen na de val van Srebrenica, in 1995.

Die aansprakelijkheid is er, heeft de Hoge Raad bevestigd, maar is wel verminderd van 30 naar 10 procent. In de ‘reken­methode’ wordt een verband verondersteld tussen de overlevingskans van de slachtoffers en de toegekende compensatie voor de schade die de nabestaanden hebben opgelopen.

Dit is een beschamende redenatie. Helaas typisch Nederlands. En hoe bepaal je die overlevingskans? Dat is onmogelijk. Een percentage wekt de schijn van objectiviteit en nauwkeurigheid.

In ieder geval kan worden vastgesteld dat de slachtoffers het niet hebben overleefd; voor hen had het begrip overlevingskans geen betekenis. Nu is de ­redenatie, hoe kleiner de overlevingskans, hoe lager de compensatie. Had die compensatie dan niet juist hoger moeten zijn? Nederland had zich toch garant gesteld voor de veiligheid van de enclave en dus voor de overlevingskansen van de vluchtingen die zich daar bevonden? We moeten ons schamen voor dit berekenende gedrag.

Ingo Piepers, Amsterdam