Ik deel de zorg en hoop van Ko Colijn, maar ik vrees dat een ‘Brodie-moment’ over wereldwijd gedeelde belangen in tijden van nood er niet zal komen (Grenzeloze dreiging vraagt om bestrijding zonder grenzen, 1/4). Uit mijn onderzoek blijkt dat het internationale systeem zich periodiek moet herschikken om weer een nieuwe balans te vinden die een periode van stabiliteit mogelijk maakt. Zo werkt het natuurlijke groeiproces van een anarchistisch statensysteem: met groeistuipen. Het wordt aangedreven door bevolkingsgroei en rivaliteiten tussen soevereine staten. De laatste ‘systeemreorganisatie’ was de Tweede Wereldoorlog. Uit data-analyse blijkt dat het systeem rond 2020 plus of min twee jaar, wederom kritiek wordt en een ‘systeemoorlog’ produceert om het verstoorde evenwicht op globale schaal te herstellen. De steeds sterkere rivaliteiten tussen grootmachten met name het afgelopen decennium, is onderdeel van de aanloop ernaartoe. Omdat het internationale systeem niet meer functioneel en in hoge mate gefragmenteerd is, is ook de reactie op deze pandemie zo teleurstellend. Ook de weinig empathische opstelling van Nederland bij steunverlening aan Italië en Spanje past daarbij. De pandemie treft ons op een zwak moment en jaagt rivaliteiten verder aan. Een oplossing – een ‘Brodie-moment’ – zal niet komen vanuit deze staten, maar mogelijk wel van burgers en organisaties die zich internationaal mobiliseren. Globalisering maakt ons kwetsbaar, maar kan ons ook veel krachtiger maken.
Ingo Piepers
